Nantex to podstawowy myśliwiec obrony powietrznej Geonosis, zaprojektowany specjalnie dla hodowlanej kasty pilotów. Jako że mieszkańcy Geonosis mają bardzo dobrze rozwinięty zmysł powonienia, podczas budowy tego myśliwca zdecydowano się na przekazywanie większości informacji dotyczących aktualnej sytuacji bojowej pod postacią zapachu - przez specjalną maskę zakładaną na twarz pilota. Sprawia to, że bez przeprowadzenia poważniejszych przeróbek żaden nie-geonozjanin nie będzie w stanie korzystać z maszyny tego typu.

Dzięki niezależnemu, beztarciowemu mocowaniu silników (później podobne rozwiązanie pojawi się w TIE Interceptorze) oraz lekkiej konstrukcji, maszyna typu Nantex jest wprost niesamowicie zwrotna. Nie zachwyca natomiast ani jej opancerzenie, ani uzbrojenie, czyniąc z tego myśliwca broń skuteczną głównie przeciw pojazdom atmosferycznym i lekkim myśliwcom. Myśliwiec ten można dość łatwo rekonfigurować w ograniczonym zakresie, przystosowując do rozmaitego typu misji, piloci umieją też wykorzystywać umieszczone w dziobie maszyny mikroemitery promienia ściągającego do utrudnienia wykonywania uników ostrzeliwanym właśnie przeciwnikom. Jeżeli pilot zrezygnuje natomiast z prób przeprowadzania jakichkolwiek manewrów, Nantex jest w stanie osiągnąć w atmosferze prędkość nawet do 20 000 km/h - dzięki temu będąc wprost idealną jednostką przechwytującą.

Wśród ciekawostek związanych z tym myśliwcem kosmicznym warto też wymienić interesujący program doboru załogi. Piloci na Geonosis są hodowani jako oddzielna kasta, i już od stadium larwy każdy z nich posiada swój własny egzemplarz myśliwca, do którego jest przyuczany i którego specyficzne osiągi poznaje. Dzięki temu odpada konieczność późniejszej nauki sterowania i wyczucia maszyny, a każdy pilot jest w stanie wykorzystywać do maksimum wszelkie indywidualne cechy swojego myśliwca, będąc niejako "sprzężonym" z jego komputerem pokładowym. Symbioza ta jest na tyle silna, że piloci, którzy przeżyli utratę swojego myśliwca, nie są z reguły w stanie przesiąść się do nowego i umierają krótko później.

Maszyny te wzięły udział w bitwie o Geonosis jako osłona przed desantem sił armii klonów, dając czas siłom naziemnym na przegrupowanie się i zorganizowanie obrony; później natomiast były wykorzystywane niemal w każdym większym starciu między separatystami a Republiką.