T-65BR, znany również jako Recon-X, to specjalny wariant X-winga przeznaczony do działań zwiadowczych, zaprojektowany przez Nową Republikę jako następca dla Y-winga Longprobe. W przeciwieństwie do podobnej maszyny, T-65R, nastawiony jest on raczej na wykrywanie aktywne niż na pasywne zbieranie informacji, a w związku z tym jest również bardziej narażony na wykrycie przez wroga. Dlatego w tej wersji myśliwca zdecydowano się pozostawić uzbrojenie strzeleckie, jak również z czasem zainwestować dodatkowo w zwiększenie jego prędkości, tak, aby miał szanse uciekać przed wrogami lub nawet przebijać się przez ich blokady celem lepszego wybadania interesujących obszarów.

Ponieważ Nowa Republika nigdy nie miała wystarczającej ilości nowych X-wingów nawet na wyposażanie świeżo tworzonych eskadr czy uzupełnianie strat w jednostkach liniowych, budowanie nowych maszyn w standardzie T-65BR raczej nie wchodziło w rachubę. Zamiast tego wprowadzono program przerabiania na warianty zwiadowcze myśliwców, które znalazły się już blisko kresu swojej żywotności jako maszyna bojowa i nie opłacało się konwertować ich do standardu AC4. Demontowano im więc wyrzutnie torped, instalowano aparaturę zwiadowczą i nowsze silniki (w zależności od aktualnie dostępnego wariantu myśliwiec mógł w rezultacie osiągać prędkość od 8 do 10), łatano ewentualne dziury i poddawano ogólnemu remontowi. W efekcie otrzymywano X-winga będącego w stanie niemal tak samo dobrze jak przedtem pełnić misje bojowe, a równocześnie zdolnego do pozyskiwania interesujących danych wywiadowczych. T-65BR w działaniach zwiadowczych nie jest może tak skuteczny, jak dużo bardziej wyspecjalizowany myśliwiec rozpoznawczy T-65R, ale często bywa używany z braku innej alternatywy.

Z zewnątrz X-winga BR najłatwiej jest odróżnić od wersji bojowych dzięki charakterystycznemu modułowi sensorów i łączności zainstalowanemu w poszerzonym nosie maszyny. Narośl ta nieco zmniejsza widoczność z kabiny i zmienia wyważenie całego myśliwca, nie na tyle jednak, aby sprawiać pilotom większe trudności w przesiadaniu się na wariant zwiadowczy ze zwykłego T-65B. Oczywiście do sprawnego korzystania z całej dodatkowej aparatury pilot musi przejść dodatkowe przeszkolenie, jednak w większości obsługą czujników, systemów przetwarzania oraz wysokowydajnych przekaźników zajmuje się pokładowy droid astromechaniczny typu R2. W większości przypadków dane są na bieżąco przekazywane do bazy macierzystej myśliwca, do wybranej stacji nasłuchowej albo też do specjalnej jednostki floty Republiki, dzięki czemu nawet w przypadku utraty myśliwca zabrane informacje nie zostaną utracone. Z możliwości tej nie korzysta się praktycznie w dwóch sytuacjach - albo w związku z prozaicznym brakiem łączności, albo też gdy maszyna ukrywa się przed nieprzyjacielem i nawiązanie łączności zdradziłoby jej pozycję.

Swoistą ciekawostką jest zastosowanie w T-65BR systemu autodestrukcji sprzężonego z systemem monitorującym stan zdrowia pilota. Aby upewnić się, że dane zebrane podczas misji nie wpadną w niepowołane ręce, w przypadku śmierci pilota cała pamięć systemów pokładowych jest kasowana, robot astronawigacyjny zostaje zniszczony, a cały myśliwiec jest automatycznie wysadzany w powietrze przez potężny ładunek baradium, będący w stanie zniszczyć lub ciężko uszkodzić również inne znajdujące się w pobliżu jednostki. Sekwencja samozniszczenia może być również zainicjowana przez pilota - w takim wypadku przygotowany jest dla niego zastrzyk z bezbolesną, śmiertelną trucizną. Cóż, nikt nie obiecywał, że życie pilota służb specjalnych będzie proste...

X-wingi BR sukcesywnie wprowadzono do służby we flocie Nowej Republiki w ramach procesu jej modernizacji i konsolidacji trwającego przez całą pierwszą dekadę po bitwie pod Endorem. Prowadziły one patrole zarówno na terenach należących do Republiki jak też i poza nimi, dyskretnie (a czasem demonstracyjnie) obserwując sąsiadów i mniej stabilne politycznie rejony Galaktyki, z których mogło nadejść zagrożenie. Maszyny tego typu były jednymi z pierwszych, które nawiązały kontakt bojowy z siłami yevethańskimi podczas konfliktu zwanego kryzysem Czarnej Floty. W przypadku braku standardowych X-wingów, T-65 BR wykorzystywane były również nierzadko jako myśliwce eskortowe. Dopiero niemal 30 lat po upadku Imperium do służby wprowadzono X-winga T-85, który dzięki postępowi technologii był w stanie skutecznie połączyć funkcje zwiadowcze z bojowymi.