Z-95 HeadHunter to dzieło dwóch połączonych firm: Subpro i Incoma, stworzone według projektu znanego konstruktora Seti Asghada. Z początku maszyny te miały być nieuzbrojonymi statkami atmosferycznymi z możliwością modyfikacji celem umożliwienia podróży w bliską przestrzeń kosmiczną, jednak wkrótce zdecydowano się dodać im uzbrojenie, aby mogły skutecznie wypełniać także i inne zadania, w tym przede wszystkim bliską obronę planet. Liczne odmiany i modyfikacje Headhunterów przetrwały ostatecznie wiele dekad, pozostając w służbie nawet po pojawieniu się myśliwców drugiej, trzeciej i następnych generacji. Wiele z manewrów bojowych i akrobacji zostało opracowanych z myślą o tym mysliwcu i po raz pierwszy wykonanych właśnie na nim, wiele standardowych taktyk wywodzi się również z ich czasów.

Historycznie pierwszy model - Z-95 Mk.I, a w zasadzie po prostu Z-95 S - posiadał wiele cech typowego myśliwca planetarnego: skrzydła o zmiennej geometrii ("s" pochodziło właśnie od "swivel wings"), wypukłą kabinę zapewniającą bardzo dobrą widoczność podczas walki kołowej (i nieźle zapchaną wyposażeniem), a także aerodynamicznie ukształtowany kadłub przystosowany specjalnie do lotów w atmosferze. Rzadko który ze współczesnych myśliwców kosmicznych może się pochwalić takimi dobrymi właściwościami lotnymi jak Z-95 pierwszych serii, gdy przychodzi do porównywania osiągów blisko ziemi. Potrójne blastery i wyrzutnie rakiet czyniły z HeadHuntera niebezpieczną broń, szczególnie wobec jednostek nie przeznaczonych specjalnie do walki - frachtowców, transportowców czy promów. Nie był on natomiast szczególnie dobrze przystosowany do walki w przestrzeni kosmicznej, wbrew temu, co głosili marketerzy Incoma.

W późniejszych czasach modele Mk.I - mimo, że wypierane przez kolejne, bardziej zaawansowane podtypy Łowcy Głów - były nadal wykorzystywane i na wiele sposobów modyfikowane zarówno przez producenta (seria 'Improved' od Z-95 I1 do jednego z najbardziej popularnych wariantów tego myśliwca, Z-95 I3), jak i przez indywidualnych użytkowników. Niektóre z nich dotrwały nawet do czasów Rebelii i Nowej Republiki i chociaż przeważnie występowały wtedy jako zabytki, w najdalszych zakątkach Galaktyki zdarzało się napotykać je w czynnej służbie. Na Z-95 Mk.I latał przez pewien czas Han Solo - jego walki z maszynami IRD należącymi do CSA stały się sztandarowym przykładem tego, jak dobry i uzdolniony taktycznie pilot jest w stanie pokonać nieprzyjaciela przeważającego i technicznie, i liczebnie.