Pancernik typu Keldabe (nazwa pochodzi od stolicy planety Mandalorian) to jeden z koronnych dowodów na twierdzenie, że okręty liniowe nie powinny pozostawać w prywatnych rękach, bo grozi to poważnym zamieszaniem. Jednostka ta zaprojektowana została przez Mandal Hypernautics dla MandalMotors, jednak dostała się w posiadanie galaktycznego watażki Tybera Zanna, który postanowił wykorzystać bogate zasoby swojej organizacji przestępczej do stworzenia floty wojennej i rozpoczął prywatną wojnę zarówno z Imperium, jak i z wszelkimi innymi przygodnymi przeciwnikami, wliczając w to galaktyczne kartele, mafie, prywatne armie czy Sojusz Rebeliantów.

Keldabe zbudowany jest przede wszystkim jako platforma artyleryjska dla nietypowej głównej broni - dużego kalibru wyrzutni elektromagnetycznej strzelającej fizycznymi pociskami, jak w antycznych kumauryjskich pancernikach typu Cal czy w nowszych oblężniczych Gwiezdnych Niszczycielach typu Onager. Działo to jest niezbyt celne i w zasadzie nie nadaje się do zwalczania celów mniejszych od korwety, kiedy jednak trafi już w cel, to po mniejszych okrętach raczej nie będzie czego zbierać. Dodatkowo wyrzucane przez nie pociski nie są zatrzymywane przez większość osłon energetycznych, z wyjątkiem tych wykorzystujących technologię stosowaną w tarczach planetarnych. Uzbrojenia dopełnia kilka baterii turbolaserów i dział jonowych, których skuteczność jest już dużo niższa, ale za to dysponują one większą szybkostrzelnością i w porównaniu z mass-driverem posiadają niemal niewyczerpany zapas amunicji - ograniczony tylko ilością kanistrów z gazem blasterowym posiadanych na pokładzie.

Pancernik mandaloriański jest przyzwoicie opancerzony i osłaniany: pod względem odporności plasuje się w okolicach kalamariańskiego krążownika gwiezdnego typu MC80. Nie posiada wprawdzie osłon zapasowych, dysponuje natomiast ciekawym eksperymentalnym systemem destabilizującym tarcze przeciwnika i w sprzyjających okolicznościach będącym w stanie przekierować część ich mocy do własnego uzbrojenia energetycznego czasowo zwiększając jego siłę o kilka procent. Aparatura ta jest jednak droga, trudna w użyciu i może pracować zaledwie kilkadziesiąt sekund, a następnie przez podobny okres musi być na nowo doładowywana.

Pancernik typu Keldabe dostosowany jest do przewożenia trzech eskadr myśliwców, którymi z reguły bywają mandaloriańskie StarVipery, a ponadto może przyjąć na pokład dwa promy i dwa lekkie frachtowce. Na pokładzie posiada zapasy pozwalające mu na maksymalnie dwa lata autonomicznego działania, co sprawia, że może dobrze się sprawdzać w działaniach krążowniczych.