Kiedy jakaś jednostka odnosi sukces, naturalnym wydaje się rozwijanie jej i ulepszanie, celem osiągnięcia jeszcze lepszych efektów w wybranych obszarach. Tak więc wielki sukces komercyjny frachtowca Action IV stał się impulsem do stworzenia przez CEC jego wersji rozwojowej - nazwanej oczywiście Action V.

A-V jest w porównaniu ze swoim poprzednikiem większy, bardziej pojemny oraz odporniejszy na rozmaitego typu "czynniki zewnętrzne". W celu zapewnienia mu lepszej ochrony szczególnie przed tymi bardziej agresywnymi z w/w czynników, często uzbrojonymi w blastery i działka, ulepszony Action został wyposażony w tarcze energetyczne, pozwalające mu odeprzeć chociaż część ewentualnie wymierzonych w niego ataków. Większy okręt czy porządniejszy myśliwiec nie będzie miał wprawdzie problemów z przebiciem się przez te słabe osłony, stanowią one jednak pewne zabezpieczenie przed lekkim sprzętem piratów lub zabłąkanymi wiązkami trafiającymi "rykoszetem".

Podstawowy układ pomieszczeń i rozplanowanie systemów pokładowych pozostało w tym modelu takie samo, jak w całej rodzinie Action - a więc mostek i pomieszczenia załogi z przodu, nad nimi dziobowa ładownia, dalej praktycznie cały kadłub zajęty przez główną ładownię (z reguły dwupoziomową, chociaż można zaaranżować ją inaczej), a na końcu pomieszczenia techniczne, siłownia oraz główne silniki.

Pomimo ambitnych planów, Corellian Action V nie zdobył takiej popularności, jak jego poprzednik. Jego głównym problemem okazało się zmniejszenie prędkości w nadprzestrzeni - krok, który projektantom wydawał się mało szkodliwy, a ostatecznie doprowadził do pozostania wiekszości potencjalnych kontrahentów przy poprzednich wersjach frachtowca, aż do momentu pojawienia się - niedługo później - modelu Action VI.