Pinasa typu Phoenix Hawk powstała w KSE w efekcie prób stworzenia taniego statku kosmicznego mogącego przewozić niewielkie grupy ludzi na dalekie odległości. Jednostka miała być mała i uniwersalna, możliwa do zastosowania jako ultralekki frachtowiec, statek kurierski czy zwiadowczy. Sukcesu upatrywano przede wszystkim w niskiej cenie, która miała umożliwić kupno Phoenix Hawka szerokim masom, a nie tylko wybranym potentatom.

W rezultacie stworzono statek kosmiczny niewielkich rozmiarów, charakteryzujący się niemal całkowitym brakiem przestrzeni osobistej dla załogi i pasażerów. O ciasnym wnętrzu, wyposażony jedynie w najpotrzebniejsze sprzęty i podstawową instalację podtrzymywania życia. O tak niewielu kojach, że jeśli na pokładzie znajdowały się więcej niż trzy osoby, to trzeba było sypiać na zmianę. O sufitach umieszczonych na wysokości 183 centymetrów (niżej, niż na krążowniku typu Carrack), co było olbrzymią niewygodą dla wyższych załogantów i w większości istot typowych rozmiarów wzbudzało uczucia klaustrofobii. O zawodnych toaletach, psujących się w najmniej odpowiednich momentach. I wprawdzie sprawiło to, że pinasa stała się dostępna dla wielu osób nie mogących sobie pozwolić na podobny statek kosmiczny pochodzący innego dostawcy, ale równocześnie zniechęciło do kupna wszystkich inwestorów dysponujących choć trochę zasobniejszymi portfelami - po prostu woleli oni wydać nieco więcej kredytów, ale w zamian za nie otrzymać jednostkę o przynajmniej minimalnym komforcie podróżowania i posiadającą chociaż trochę miejsca na dodatkowe wyposażenie.

Phoenix Hawk spodobał się natomiast tym, którzy szukali lekkiego transportowca o przyzwoitych osiągach, mocnych osłonach i silnym uzbrojeniu. Jednostkę tę stocznie Kuat Systems Engineering wyposażyły bowiem w naprawdę solidne uzbrojenie, spotykane z reguły raczej na pokładach myśliwców. Składa się ono z dwóch sprzężonych ciężkich blasterów o sile rażenia odpowiadającej czterem (!) klasycznym działkom laserowym, a także w sprzężoną parę działek jonowych. Kto mógł więc zainteresować się taką jednostką: lekką, silnie uzbrojoną, zabierającą do ładowni około 20 ton towaru, i wyposażoną iście spartańsko? Przede wszystkim rozmaite grupy militarne i paramilitarne: komandosi, najemnicy, łowcy nagród... i oczywiście piraci, działka jonowe są przecież wszak jednym z ich ulubionych akcesoriów. Pinasa typu Phoenix Hawk znalazła również zatrudnienie w charakterze taksówki do wynajęcia w co mniej bezpiecznych rejonach Galaktyki... Ale to w zasadzie było tyle.

Statek ten trafił do sprzedaży w ostatnich latach istnienia Starej Republiki i choć z początku można go było spotkać na gwiezdnych szlakach dość często (często również mylono go z podobnie wyglądającym Firesprayem), jego sprzedaż wkrótce spadła i utrzymywała się na prawie że symbolicznym poziomie. Kres przyszedł w momencie włączenia KSE w struktury KDY, kiedy to na wyższym szczeblu firmy macierzystej podjęto decyzję o zaprzestaniu produkcji przynoszącego niewielkie zyski i godzącego w prestiż organizacji Phoenix Hawka.