TIE Experimental M5, czyli TIE/e5, to ostatnia z pięciu maszyn, które powstały w ramach projektu mającego na celu stworzenie zdalnie sterowane myśliwce TIE mogące stanowić nowe pokolenie w kosmicznych siłach zbrojnych Imperium Galaktycznego. Podobnie jak TIE M1, TIE M2, TIE M3 i TIE M4, M5 był zbudowany w większości z komponentów już znanych z klasycznych maszyn serii TIE, i miał być zdalnie sterowany z pokładu specjalnie zmodyfikowanego transportowca eskortowego Beta lub z większego centrum kontroli: stacji kosmicznej lub statku-bazy.

Ze wszystkich doświadczalnych TIE ten egzemplarz jest chyba najmniej dziwny: wygląda jak klasyczny TIE/ln z doczepionym do silnika jonowego dopalaczem i w gruncie rzeczy tym właśnie jest. Dzięki wydatnie zmodernizowanemu zespołowi napędowemu TIE ten nie dość, że jest w stanie osiągnąć prędkość większą, niż jakakolwiek maszyna rebeliancka, to jeszcze dysponuje zapasem energii pozwalającym na wyposażenie go w osłony energetyczne zwiększające jego przeżywalność na polu bitwy. Czyni to z niego bardzo skuteczny myśliwiec przechwytujący, chociaż skuteczne zwalczanie większych celów nieco utrudnia mu mała moc uzbrojenia pokładowego.

Podobnie jak inne TIE Experimental, także i M5 nie wyszedł poza fazę testów bojowych i został skreślony z planów rozwojowych Marynarki Imperialnej w momencie, kiedy cały projekt dyrektora Lenzera został zniszczony przez Sojusz Rebeliantów.