Fregata typu Corona to następca fregaty Nebulon zbudowany przez KDY dla Nowej Republiki i oddany do służby kilka lat po bitwie pod Endorem (w okresie wojen klonów istniała zupełnie inna jednostka o tej nazwie, transportowiec wojska zaprojektowany przez Haor Chall Engineering). Wraz z krążownikiem Belarus była ona ostatnim dodatkiem do programu Defender przed inauguracją projektu Nowej Klasy.

Corona jest nieco mniejsza, szybsza i lepiej uzbrojona od Nebulona, zajmuje jednak z grubsza tę samą niszę we flocie. Jej główne zadania to osłanianie krążowników i Gwiezdnych Niszczycieli przed myśliwcami i kanonierkami, zapewnianie własnym siłom bezpośredniego wsparcia ogniowego oraz rozpoznanie bojem. Konstrukcyjnie okręt jest podobny do swoich poprzedników - zarówno Nebulona-B, jak i zmodyfikowanego Nebulona-B2, nie jest jednak prostym rozwinięciem struktury tamtych jednostek. Podział na moduł dziobowy i rufowy jest tu ledwo widoczny, gdyż przestrzeń pomiędzy nimi została wypełniona nieznacznie węższym, ale solidnym kadłubem mieszczącym między innymi hangary dla pokładowego skrzydła myśliwców. Z reguły na Coronach bazują maszyny dalekiego zasięgu lub skrzydła mieszane, choć jeszcze w czasach kryzysu yevethańskiego niektóre z fregat nie dysponowały kompletem myśliwców lub były wyposażone wyłącznie w te krótkiego zasięgu - co z reguły oznaczało Defendery.

Okręt posiada wzmocnione uzbrojenie artyleryjskie osadzone w większości w przednim module, w ten sposób, że zdecydowanie największą siłą ognia dysponuje od dziobu - zarówno turbolasery jak i działa laserowe rozmieszczono w stosunku 5:2:2:1. Jednostka chroniona jest oczywiście tarczami energetycznymi, ale część dziobowa wyposażona jest ponadto w charakterystyczny fartuch pancerny mogący w przypadku intensywnego czołowego pojedynku artyleryjskiego osłaniać przed ostrzałem dalsze elementy jej kadłuba lub startujące myśliwce.

Podobnie jak Nebulon-B, Corona wyposażona jest w systemy wykrywania o bardzo dużym zasięgu, nie są one jednak tak czułe jak te z jej poprzednika i mają większy kłopot z dokładnym namierzaniem i identyfikowaniem wykrytych celów. Nadal jednak sprawują się całkiem nieźle i pozwalają na wykorzystanie fregaty w charakterze jednostki zapewniającej wczesne ostrzeganie i wywiad sygnałów na rzecz całej formacji okrętów.

Ze względu na przygotowania do wprowadzenia programu Nowej Klasy, a później przeznaczenie na niego większej czści budżetu floty, fregaty gwiezdne typu Corona nie zostały nigdy zamówione przez Nową Republikę w hurtowej ilości. Zamiast tego nowe zamówienia składano w miarę kompletowania poprzednich, co sprawiło, że od momentu oddania do służby pierwszego okrętu tego typu (nazwanego nota bene Corona) Corony pojawiały się w linii stopniowo, acz regularnie.

Wśród okrętów tego typu do dość dobrze znanych w pewnych kręgach należy Boldheart, będąca pierwszą jednostką republikańską jaka nawiązała kontakt z teljkońskim wagabundą. Fregata została wprawdzie przez niego obezwładniona po pierwszym oddanym przez nią strzale ostrzegawczym, nagrania z tej potyczki pomogły jednak w dalszym badaniu tej tajemniczej jednostki. Dwie inne Corony zdobyły nieco bardziej tragiczną sławę: Endor oraz Shooting Star zderzyły się podczas źle skoordynowanego skoku nadprzestrzennego i uległy całkowitemu zniszczeniu wraz z całymi załogami.