Kalamariańska fregata MC30c bywa czasem porównywana do lekkiego krążownika MC40, jednak idea przyświecająca jej stworzeniu jest wyraźnie inna. Podczas gdy krążownik powstał jako samodzielny okręt do zadań specjalnych, rolą fregaty jest współdziałanie z innymi okrętami wchodzącymi w skład linii bojowej i dokonywanie gwałtownych ataków mogących wprowadzić zamęt w szeregach wroga.

Głównymi atutami MC30c są duża prędkość oraz silne uzbrojenie przeciwokrętowe w postaci wyrzutni ciężkich torped protonowych. Okręt ten jest w stanie zniszczyć lub poważnie uszkodzić jednostkę nawet znacznie silniejszą od niego i ujść z tego cało, jeżeli skutecznie wykorzysta swoją prędkość i zwrotność, lub też osłonę innych obiektów. Jeśli natomiast wrogowi uda się skoncentrować na fregacie ogień swojej głównej artylerii - wtedy nawet zaawansowane systemy osłon niewiele pomogą, pancerz odpada naprawdę szybko, a załoga musi biec do kapsuł ratunkowych najszybciej, jak tylko potrafi.

Kiedy tylko jest to możliwe, fregaty MC30c działają w grupach, zwiększając w ten sposób swoją siłę ognia i szanse bycia trafionym przez wroga. Nawet w pojedynkę jednak okręt ten jest dużo skuteczniejszy w boju nie tylko od stawiających na uniwersalność korwet koreliańskich, ale i od fregat Nebulon. Nieco słabiej radzi sobie wprawdzie ze zwalczaniem wrogich myśliwców, jednak aby choć częściowo to zrekompensować, Sojusz Rebeliantów w miarę możliwości uzbrajał swoje MC30c w wyrzutnie bomb odłamkowych, broni bardzo skutecznej przeciw lekkim pojazdom kosmicznym.