Myśliwiec kosmiczny Porax-38, w skrócie nazywany P-38, to zbudowana na Utapau maszyna przewagi powietrznej o solidnym pancerzu, przyzwoitych osłonach i hipernapędzie (klasy 1 lub 2) pozwalającym jej na samodzielne działanie w głębokiej przestrzeni bez przywiązania jej do okrętów - nosicieli myśliwców.

Podobnie jak geonozjański Nantex, Porax-38 został zaprojektowany specjalnie do pilotowania przez konkretną rasę - w tym wypadku chodziło o Utai, współzamieszkujących na Utapau z Pau'anami i zajmujących się zazwyczaj pracami fizycznymi czy wymagającymi większych zdolności manualnych, a mniejszych - intelektualnych. Utai charakteryzują się niskim wzrostem - średnio około 1,2 metra - dzięki czemu konstruktorzy myśliwca mogli mu nadać zwartą konstrukcję i zmniejszyć jego masę. W toku eksploatacji okazało się jednak, że i istoty większych rozmiarów chciałyby korzystać z P-38, stąd też powstała wersja dysponująca pełnowymiarową, chociaż wyjątkowo ciasną kabiną.

P-38 jest maszyną szybką, i choć nie posiada specjalnie imponującego uzbrojenia, to umiejętnie użyty może dzięki swojej odporności okazać się bardzo skuteczny. Jego dodatkowym atutem jest zaawansowane wyposażenie elektroniczne, należące do najlepszych w swojej klasie. Rezultat większości walk kosmicznych zależy tak naprawdę od tego, kto kogo zdoła pierwszy wykryć i zaskoczyć lub uzyskać pozycję zapewniającą przewagę w walce, a na tym polu Porax posiada zdecydowaną przewagę dzięki doskonałym systemom wykrywania. Ponadto na pokładzie znalazła się zagłuszarka sygnałów sterujących pozwalająca na unieszkodliwianie lub zakłócanie działania zdalnie kierowanych obiektów wroga znajdujących się w pobliżu - dzięki temu w promieniu 5 jednostek standardowych P-38 jest w stanie "ogłupić" chociażby droidy-myśliwce typu Vulture czy myśliwce Tri i sprawić, że nie będą one w stanie wykorzystać w pełni swojej zwrotności.

Na potrzeby misji szturmowych stworzono nieco zmodyfikowany wariant myśliwca Porax-38, nazwany P-38 Jenta. Maszyna ta została dodatkowo uzbrojona w sześć grawitacyjnych bomb jonowych, przeznaczonych do ataków na cele naziemne w obrębie atmosfery. Bomby te nie należą do szczytowych osiągnięć techniki i nie posiadają silników, są jednak wyposażone w podstawowy system naprowadzania sterujący ich kursem za pomocą lotek. Głowice tych pocisków zawierają silny ładunek jonowy o promieniu rażenia w zależności od warunków nawet do kilkudziesięciu metrów, co sprawia, że są one bardzo skuteczne czy to przeciwko armiom droidów, ale również mogą być wykorzystane przeciwko dowolnej innej armii polegającej na elektronice.

Historia maszyn P-38 jest o tyle ciekawa, że podczas wojen klonów korzystały z nich obie strony konfliktu. Już na początku konfliktu Separatyści przejęli kilka maszyn produkowanych na neutralnej wówczas Utapau i na ich podstawie stworzyli własną wersję - budowany przez Baktoid Armor Workshop myśliwiec typu Rogue. Wariant ten charakteryzował się powiększoną, przypominającą trochę witrynę kabiną i nieco zmienionym kształtem skrzydeł i tylnej części kadłuba, mieszczącej hipernapęd. Rogue były wykorzystywane w początkowym etapie wojny przez droidy MagnaGuard generała Grievousa, co sprawiło, że nazwano je również myśliwcami MagnaGuard. Maszyny te zaatakowały i uszkodziły transportowiec Anakina Skywalkera i Ahsoki Tano podczas ich misji przewożenia Hutta Rotty na Tatooine.

Przede wszystkim jednak "legalnie" produkowane Porax-38 stacjonowały na Utapau, gdzie wchodziły w skład sił obrony powietrznej, a maszyny typu Jenta stanowiły podstawową jednostkę szturmową lokalnej milicji. Kiedy w ostatnim roku konfliktu siły Konfederacji najechały Utapau, Tion Medon wydał polecenie ukrycia dużej części sił lotniczych, w tym myśliwców Porax w wersji podstawowej i Jenta, w jaskiniach pokrywających całą powierzchnię planety, aby nie dostały się w ręce Separatystów. Siły porządkowe sprawowały pieczę nad P-38 i nie omieszkały użyć ich przeciwko oddziałom i eskadrom droidów w momencie, w którym Republika przypuściła atak na Utapau. Dzięki temu republikańskie myśliwce klonów ARC-170 otrzymały w decydującym momencie bardzo skuteczne wsparcie zarówno w walce w przestrzeni, jak i podczas działań szturmowych.