TIE Phantom to jeden z myśliwców, które zamiast wejść do służby, stały się legendą. Zbudowany został w oparciu o konstrukcję zapomnianego modelu dwumiejscowego imperialnego myśliwca V-38. Jako taki, poza dużą zwrotnością nie posiadał specjalnie zachwycających osiągów, rekompensatą miało być natomiast jego specjalne wyposażenie. Otóż na jednostce tej zainstalowano eksperymentalne generatory pola maskującego wykorzystujące rzadko spotykane kryształy stygium. Przy uruchomionym systemie maskowania, wykrycie tej maszyny, czy to za pomocą zwykłych czujników, czy też optycznie, jest praktycznie niemożliwe. Pozwalało to Phantomom skrycie podkraść się do przeciwnika i znienacka otworzyć ogień. Aby rozpocząć ostrzał, myśliwiec musiał jednak wyłączyć maskowanie, co trochę ograniczało jego skuteczność. Maszyny te wyposażono też w systemy samozniszczenia, na wypadek, gdyby któryś egzemplarz wpadł w niepowołane ręce.

TIE Phantom posiadał dwuosobową załogę - pilota, mającego do dyspozycji sprzężone działka laserowe, oraz dodatkowego strzelca, który obsługiwał dodatkowy zestaw działek, a podczas lotów testowych mógł być również pokładowym mechanikiem i dostrajać systemy pokładowe czy oceniać ich działanie. Wszystkie działka można było również sprzęgać tak, aby maszyna oddawała salwę równocześnie z pięciu luf.

Myśliwiec wyposażono w systemy podtrzymywania życia pozwalające mu na wykonywanie misji trwających do trzech dni, Phantom posiadał również hipernapęd (podłej jakości), dzięki któremu nie był uwiązany wyłącznie do baz czy statków-nosicieli, które z konieczności obniżałyby poziom konspiracji.

TIE/ph to jedna z najkosztowniejszych zabawek, na jakie kiedykolwiek poważyło się Imperium - wyprodukowano jedynie serię prototypową, a gdyby kiedykolwiek ruszyła produkcja seryjna, to koszty szacowane były na w przybliżeniu pół miliona kredytów za sztukę. Myśliwce budowano w tajnej fabryce na księżycu Imdaar Alfa, w ramach ściśle tajnego projektu nadzorowanego bezpośrednio przez Lorda Vadera. Nad projektem pieczę sprawowali wielki admirał Martio Batch, oraz admirał Sarn - dowodzący superniszczycielem Terror. Eskadra Sigma - pierwsza formacja wyposażona w te jednostki - prowadziła testy bojowe TIE Phantomów w słynnej z tajemniczych zaginięć statków kosmicznych mgławicy Dreighton, co pozwoliło na ukrywanie faktu posiadania i wykorzystywania przez Imperium nowych myśliwców.

Projekt budowy TIE Phantomów został jednak odkryty przez ocalałego z ataku na patrol B-wingów rebelianckiego pilota myśliwskiego, któremu udało się przekazać te informacje do Kwatery Głównej Sojuszu. W wyniku działań rebelianckich agentów zniszczeniu uległ zarówno SSD Terror i przenoszone na jego pokładach myśliwce TIE/ph, jak i chroniona polem maskującym fabryka i centrum badawczo-konstrukcyjne na Imdaar Alfa. Admirał Sarn został wyeliminowany przez Lorda Vadera w ramach kary za porażkę, a ostatni ocalały myśliwiec uległ samozniszczeniu po przejęciu go przez rebeliantów. Utracono tym samym technologię, która mogła pozwolić na wyposażanie małych jednostek bojowych w efektywne systemy maskujące - do użycia "tradycyjnych" pól maskujących, takich jak te wykorzystywane później przez admirała Thrawna, potrzeba bowiem znacznie większych ilości energii oraz wyjątkowo skomplikowanej aparatury. Imperium straciło również przytłaczającą większość swoich zapasów stygium, co praktycznie uniemożliwiło prowadzenie podobnych projektów w przyszłości. Ostatecznie więc "niewidzialny myśliwiec" podzielił los kilku innych superbroni i mało kto w Galaktyce w ogóle słyszał o takim projekcie.