Projektując w ostatnich dekadach istnienia Starej Republiki myśliwiec typu Dagger, firma Republic Sienar Systems postanowiła przede wszystkim na lekką konstrukcję, wysoką prędkość i niską cenę, dostosowaną do wymagań budżetów rozmaitych planetarnych sił obronnych - głównego odbiorcy docelowego tej maszyny.

W rezultacie udało się skonstruować jednostkę spełniającą wymagane parametry, a równocześnie dysponującą silnym jak na swoją klasę uzbrojeniem energetycznym (trzy sprzężone działka laserowe) oraz przyzwoitą zwrotnością, co czyniło ją groźnym przeciwnikiem dla maszyn zbliżonej klasy czy też jednostek cywilnych.

Daggera wyposażono w hipernapęd, choć jego komputer nawigacyjny jest w stanie przechowywać dane jedynie dla trzech skoków w nadprzestrzeń. Dla odchudzenia konstrukcji zrezygnowano natomiast w tym myśliwcu z osłon, z ciśnieniowej kabiny z systemem podtrzymywania życia oraz ze sztucznej grawitacji i systemów antyprzeciążeniowych. Pilot musi więc być ubrany w hermetyczny kombinezon zapewniający mu odpowiednią atmosferę do pracy oraz w ograniczonym stopniu chroniący przed przeciążeniami - nie na tyle jednak, aby latanie tą maszyną należało do przyjemnych czy choćby umiarkowanie komfortowych.

Mimo spartańskich warunków i względnej prostoty konstrukcji, Dagger okazał się być bardzo skutecznym i przydatnym myśliwcem i jego sprzedaż - w dużej mierze dzięki niskiej cenie - szybko poszła w tysiące. Klientami były zarówno rządy planet i zarządy korporacji utrzymujących własne siły obronne, jak i grupy najemników oraz inne formacje paramilitarne sprzedające swoje usługi za twardą walutę. Eskadry najemne wyposażone w te myśliwce zatrudniała między innymi Federacja Handlowa w okresie kryzysu związanego z blokadą Naboo, a później, w momencie ukonstytuowania się Konfederacji Niezależnych Systemów, wiele planet wniosło do niej w posagu swoje Daggery, sprawiając, że produkt RSS był często wykorzystywany w akcjach bojowych przeciw Republice.

W związku z szybkim rozwojem technologii w okresie wojen klonów, myśliwce Dagger szybko stały się przestarzałe i ustąpiły z placu boju, a ich produkcji zaniechano w momencie znacjonalizowania RSS przez Imperium. Dziedzictwo tych maszyn nie zostało jednak zapomniane - doświadczenia z ich produkcji oraz pewną liczbę rozwiązań nowo przemianowany Sienar Fleet Systems wykorzystał bowiem przy tworzeniu prototypowych jednostek, które miały stać się zaczątkiem linii myśliwców TIE. Podobną konstrukcją kadłuba charakteryzował się również imperialny V38 oraz jego eksperymentalna wersja rozwojowa - TIE Phantom, oraz oczywiście składak zwany łapsem.