Tri-fighter to kolejna maszyna, w której wykorzystano kadłub nieśmiertelnego T/F. Konstrukcja została wykonana i zmontowana we własnym zakresie przez piratów podległych Leonii Tavirze z nadzieją na uzyskanie maszyny lepszej od standardowego TIE/ln. Produkcja tych maszyn odbywała się według konkretnej specyfikacji, tak więc rezultat nie do końca przypomina tradycyjne składaki z ich tendencją do różnorodności w obrębie nawet tego samego "typu", choć równocześnie nie jest czymś, pod czym podpisałby się jakikolwiek zawodowy inżynier - projektant statków kosmicznych.

Zbieżność nazwy maszyny z myśliwcami Tri z czasów wojen klonów jest najprawdopodobniej przypadkowa. Myśliwiec nazywany jest też "łapsem", ze względu na fakt, że trzy płaty ogniw słonecznych (zmontowanych z odpowiednich podzespołów pozyskanych z myśliwców TIE) sprawiają wrażenie jakby dłoni trzymającej w garści kulę kokpitu. Dolne "płetwy" pełnią równocześnie rolę podwozia, a w kokpicie wycięto dodatkowe iluminatory poprawiające widoczność.

Łaps uzbrojony jest w lasery również pochodzące z TIE/ln, a jako dodatek wyposażono go w umieszczone w górnym płacie działko jonowe. Osłony to kolejny z dodatków, jakich nie poskąpiono tej maszynie aby zwiększyć jej szanse w boju z liniowymi myśliwcami. Główną zaletą Tri-fightera jest jednak jego niesamowita zwrotność, znacznie poprawiona w porównaniu z imperialnym pierwowzorem i dorównująca zwinności A-winga. W rękach wprawnego pilota łaps staje się dzięki temu bardzo groźną bronią, zwłaszcza ze względu na nietypowe manewry, jakie można wykonywać dzięki odwracaniu ciągu silników jonowych. Na szczęście dla potencjalnych ofiar, piraci - najczęściej używający Tri-fighterów - do mistrzów pilotażu zwykle nie należą.

Najdłuższa seria łapsów wykorzystywana była przez jego twórców, grupę piratów znanych jako Gnębiciele, działających z ex-imperialnym niszczycielem Invidious pod dowództwem Leonii Taviry.