Transportowiec desantowy CR-20 został zaprojektowany przez Corellian Engineering Corporation na krótko przed wybuchem wojen klonów, z myślą o wykorzystaniu przez lokalne siły porządkowe. Jego pojemna ładownia może pomieścić pluton żołnierzy z wyposażeniem i uzbrojeniem, a dwa podwójne działa turbolaserowe oraz solidne opancerzenie pozwalają na lądowanie na obszarze nie do końca zabezpieczonym przed jednostkami wroga. Statek jest więc przystosowany do działania przeciw zorganizowanym grupom przestępczym, do zwalczania baz piratów i temu podobnych działań, w których można spotkać się ze zbrojnym oporem.

Prawdopodobnie CR-20 pozostałyby jedynie na wyposażeniu służb bezpieczeństwa sektora koreliańskiego, gdyby nie wybuch wojen klonów. Siły wojskowe Republiki szybko zorientowały się, że potrzebują jednostki transportowo-desantowej większej od kanonierki LAAT/i, a równocześnie znacząco mniejszej od Acclamatora czy przerobionego na transportowiec wojska frachtowca AA-9, zdolnej przewieźć nie tylko pluton żołnierzy-klonów, ale i ich sprzęt oraz lekkie pojazdy zwiadowcze. Szybko wytypowano CR-20 jako pojazd niemal idealny i w przeciągu miesiąca od bitwy o Geonosis zakupiono znaczną ilość tych transportowców na potrzeby Wielkiej Armii Republiki.

Republikańskie CR-20 zostały przystosowane do współdziałania z innymi jednostkami Armii oraz Floty i zmodyfikowane przez zainstalowanie specjalnych mocowań pozwalających im przewieźć 12 skuterów repulsorowych typu BARC lub 74-Z. Transportowce szybko rozdysponowano między strategiczne jednostki wojskowe tak, aby mogły szybko dotrzeć tam, gdzie będą akurat potrzebne i pełnić rolę zarówno desantową, jak i ewakuacyjną dla przenoszonych oddziałów klonów.

Załoga CR-20 liczy 6 osób: dwóch pilotów, sprawujących równocześnie kontrolę nad działkami; łącznościowca oraz trzech techników pokładowych. Mostek umieszczono na dziobie transportowca w sposób, który zapewnia pilotom dobrą widoczność na pole walki nawet po wylądowaniu na powierzchni planety. Uzbrojenie może być wykorzystane zarówno podczas lotu, jak i po wylądowaniu, chociaż w tym drugim przypadku jego umieszczenie raczej uniemożliwia wykorzystanie turbolaserów jako broni przeciwlotniczej. Znakomicie natomiast nadają się one do wspierania ogniem desantowanych oddziałów wojska - choć oczywiście jeśli chodzi o skuteczność bojową oraz możliwości prowadzenia desantu pod silnym ogniem nieprzyjaciela, to CR-20 znacząco ustępuje LAAT/i.

Dość duży profil boczny tej jednostki może sprawiać, że będzie ona łatwa do trafienia, a wąski kadłub wprowadza pewne ryzyko jeśli chodzi o stabilność po wylądowaniu (zwłaszcza, że trzy zapewniające jej napęd silniki jonowe osadzone są dość wysoko), jednak w praktyce problemy te przejawiały się dość rzadko, a silny pancerz CR-20 zapewniał mu i przewożonym przez niego żołnierzom-klonom wysoki poziom bezpieczeństwa.

Jednostka tego typu została wysłana ze wsparciem dla Anakina Skywalkera podczas jego pogoni za Asajj Ventress na Yavin 4. Sam Jedi skorzystał zaś z CR-20 na JanFathal, w misji mającej na celu uratowanie Halleny Devis.