Gwiezdny skiff klasy J to kolejny z linii ręcznie robionych, luksusowych jachtów pochodzących z Naboo. Ten został jednak zaprojektowany raczej jako statek przeznaczony do zwykłych podróży, niż do misji dyplomatycznych z zachowaniem pełnego protokołu. Inaczej też, niż w przypadku pierwszego jachtu królowej Amidali czy jej późniejszego awiza klasy J, które były jednostkami unikalnymi, skiffów wyprodukowano całkiem sporo i były one dostępne na wolnym rynku.

Jednostka powstawała już w czasach wojen klonów, co dość dobrze widoczne jest w jej wyposażeniu i wykończeniach. Jako pierwszy z jachtów z Naboo statek ten został uzbrojony - co prawda tylko w parę sprzężonych działek laserowych służących do samoobrony, ale i tak jest to wyraźne odstępstwo od dotychczasowego pacyfizmu twórców z pałacu w Theed. Znaczący jest również fakt nie pokrycia tradycyjną dla jednostek królewskich chromową powłoką dwóch stanowiących napęd skiffu silników jonowych Nubian Sossen-7 oraz części włazów inspekcyjnych - nie tyle ze względów praktycznych, co przede wszystkim symbolicznych.

Jacht jest przystosowany do dokowania myśliwców Naboo N-1, co pozwala mu na korzystanie z ich eskorty nawet podczas podróży na dystansach przekraczających w normalnych warunkach ich zasięg. Jest też zoptymalizowany pod kątem szybkiej ucieczki z obszaru ewentualnego zagrożenia - dzięki wysokiemu stosunkowi ciągu do masy może osiągać duże przyspieszenie i prędkość w przestrzeni klasycznej, ma też niezwykle zaawansowany system hipernapędu. W przetrwaniu ataku czy innych niebezpieczeństw pomaga mu dodatkowo potężny pancerz i generatory osłon o mocy niczym z małego okrętu bojowego.

Wnętrze statku jest dość przestronne jak na zewnętrzne rozmiary jego kadłuba i mieści 3 osoby załogi (pilota, nawigatora i strzelca) w umieszczonej na górnym pokładzie sterówce oraz 3 pasażerów. Na dolnym pokładzie udało się też znaleźć nieco miejsca na niewielki, ale dobrze wyposażony przedział medyczny z dwoma łóżkami oraz sporo bagażu. Część schowków bagażowych można też w miarę potrzeby zaadaptować na dodatkowe, miniaturowe kabiny sypialne. Do tego załoga dysponuje małą ale ultranowoczesną kuchnią oraz systemem łączności pozwalającym na korzystanie z Holonetu.

Pierwszy egzemplarz skiffu klasy J przeznaczono dla senator Amidali, opatrując go chromowanymi wykończeniami tradycyjnie przysługującym jedynie aktualnym królowym Naboo, jednak równie tradycyjnie "użyczanymi" byłej królowej w uznaniu jej zasług. Amidala korzystała z tego jachtu przede wszystkim wtedy, kiedy musiała dotrzeć gdzieś szybciej, niż pozwalałby na to jej Nubian klasy H. Poleciała nim między innymi na Mustafar... Po śmierci Amidali statek pozostał w parku maszynowym pałacu, gdzie nikt nie chciał z niego korzystać przez wzgląd na pamięć o zmarłej, aż ostatecznie został skreślony ze stanu posiadania królewskiej floty.

Inne jednostki tego typu, z reguły budowane na specjalne zamówienie, jeszcze w czasie wojen klonów zyskały powodzenie wśród bogatych senatorów. Te egzemplarze nadal produkowano ręcznie, ale zazwyczaj przy użyciu tańszej technologii (posiadały np. bardziej tradycyjny hipernapęd klasy 1), a wielu posiadaczy dla obcięcia kosztów stosowało podrabiane chromowanie i inne sztuczki sprawiające, że skiff wyglądał jak jego pierwowzór, był natomiast znacząco tańszy. Na skiffy takie zdarzało się również skusić niektórym szefom organizacji przestępczych - miały one oczywiście świadczyć o ich statusie, bo do zadań specjalnych nieszczególnie się nadawały.