Transportowiec desantowy YC-123B to jednostka o dość prostej konstrukcji i przeznaczeniu. Większą część jej pudełkowatego kadłuba zajmuje podwójna ładownia, w której zmieścić się mogą dwa plutony żołnierzy lub odpowiadająca im kombinacja piechoty i cięższego sprzętu, z lekkimi pojazdami opancerzonymi bądź śmigaczami włącznie. Cała przednia ściana głównego kadłuba stanowi dzieloną na dwie części, otwieraną do dołu rampę, która pozwala na sprawne opuszczenie lądownika przez desantowane oddziały. Rolę podwozia pełnią solidne płozy dostosowane nie tylko do lądowania w pionie, ale i poślizgiem, co może być niezbędne w przypadku bardziej dynamicznych sytuacji.

Kabina załogi umieszczona jest bezpośrednio nad przednią częścią kadłuba, tak, aby nie utrudniać wyładunku, a równocześnie zapewnić w miarę dobrą widoczność przy dolocie do celu. Kształt kokpitu może być nieco mylący - owiewka wygląda toczka w toczkę jak z U-winga, mimo, że mamy tu do czynienia z projektem koreliańskim. Koreliańskie jest też uzbrojenie statku: dwa ciężkie działa laserowe CEC FP-35 skierowane do przodu i mogące być przydatne w przełamywaniu oporu obrony, a także nietypowe, potrójne działko CEC AG-3M zamontowane w wieżyczce na grzbiecie lądownika i służące raczej do samoobrony.

Aby skrócić czas dolotu do celu przy całkiem solidnej masie YC-123B, jednostka wyposażona jest w szereg potężnych silników jonowych, z których część zainstalowana jest bezpośrednio z tyłu głównego kadłuba, a większość - w trzech wyglądających jak doczepne gondolach rufowych, z których każda mieści po cztery jednostki napędowe. Transportowce YC-123B mogą służyć zarówno do desantowania wojska w warunkach bojowych, jak i do regularnego transportu - jednak chociaż wyposażone są w hipernapęd, to nie zapewniają zbyt wiele wygód pasażerom, więc podróż nimi na dalsze odległości nie należy do szczególnych przyjemności.

Jeden z pojazdów tego typu, Fortitude, wziął udział w ataku sił Ruchu Oporu na Exogol. Pilotowana przez pilotkę doświadczalną Dreannę Conundę i kopilota Gandrisa Dyuna jednostka ta miała pierwotnie dokonać desantu na powierzchnię planety celem zniszczenia wieży transmisyjnej koordynującej start floty Gwiezdnych Niszczycieli typu Xyston, wskutek zmiany planów desantowała jednak przewożone siły na powierzchnię kadłuba Resurgenta Steadfast, co doprowadziło do zniszczenia imperialnego okrętu i klęski sił Sithów. Tym samym lądownik potwierdził swoją renomę jako "szczęściarza", który wielokrotnie z sukcesem wysadzał bądź podejmował żołnierzy Ruchu Oporu pod ogniem wroga.