Bomba kosmiczna charakteryzuje się najwyższym stosunkiem masy ładunku bojowego do masy całkowitej spośród wszystkich rodzajów broni przenoszonych przez statki kosmiczne. Wykorzystywana jest wszędzie tam, gdzie nie jest konieczne użycie zaawansowanego systemu naprowadzania, a cel jest nieruchomy lub na tyle powolny, że pocisk nie musi go również gonić - wystarczy, że doleci do niego rozpędem. Bomba z zasady nie posiada więc napędu - chociaż zdarzają się warianty z niewielkim silnikiem - a w cel uderza jedynie dzięki prędkości nadanej jej przez jednostkę macierzystą, oraz - w przypadku bombardowania celów naziemnych - dzięki sile grawitacji.

Najpopularniejsze bomby to te z ładunkiem wstrząsowym, najskuteczniejsze w atakach na cele lekko i średnio opancerzone cele i będące ciężkim, niekierowanym odpowiednikiem rakiety wstrząsowej. Do zwalczania lepiej chronionych obiektów można wykorzystać warianty z głowicą kumulacyjną lub dwustopniową, lub też bomby protonowe - te ostatnie będące z kolei technicznie odpowiednikiem torpedy protonowej. Przeciw "sile żywej" i zgrupowaniom wroga można natomiast skorzystać z wariantów kasetowych wypełnionych subamunicją. Istnieją również opcje niekonwencjonalne - przenoszące środki chemiczne lub biologiczne, a także wypełnione ulotkami propagandowymi.

Poza celami planetarnymi bombami często atakowane są duże i nieruchome lub bardzo powolne obiekty w przestrzeni kosmicznej: platformy i stacje kosmiczne, kompleksy fabryczne, ciężkie okręty liniowe. Podstawowymi nosicielami tego uzbrojenia są natomiast z reguły (niespodzianka!) bombowce, a także kanonierki i im podobne transportowce bojowe. Dla lekkich myśliwców pociski takie są zwykle zbyt ciężkie, a mocniejsze maszyny myśliwskie mogą przenosić zazwyczaj niewielką ilość tego typu uzbrojenia. Z kolei statki kosmiczne o rozmiarach korwet i większych nie dysponują z reguły odpowiednią prędkością, by skorzystać z bomb podczas walki w przestrzeni, choć mogą używać ich do nalotów powierzchniowych na cele planetarne.

Modelowym przykładem bombowca jest imperialny TIE/sa, a w późniejszych czasach - rebeliancki K-wing, dostosowany specjalnie do przenoszenia superciężkich bomb fuzyjnych o niespotykanej sile rażenia.