Myśliwiec ten jest wersją rozwojową niezbyt słusznie zapomnianej i mało lubianej maszyny, jaką był A-wing. Pierwsze egzemplarze zaprojektowano jeszcze na pokładzie MCRC Eagle i zbudowano wespół z korporacją CSB (Colterian Shipbuilding), jako przeciwwagę dla zdecydowanie deklasującego wszystkie latające jednostki TIE Defendera. M/A-W ma za zadanie być właśnie przeciwnikiem dla T/D - a więc uniwersalnym myśliwcem przewagi powietrznej i przechwytującym.

Przy zachowaniu wyglądu i wszystkich zalet wersji podstawowej, do projektu wprowadzono szereg zmian i modyfikacji, które zmieniły A-winga w jednostkę będącą w stanie mierzyc się ze wszystkim, co lata. Stare silniki napędu podświetlnego zastąpiono nowym, potężnym modelem H-37 budowanym na Sluis Van przez Colterian Shipbuilding. Ta sama firma udoskonaliła pokładowe urządzenia zakłócające oraz wyposażyła myśliwiec w nowy system zakłócający działanie nieprzyjacielskiego promienia ściągającego - nieprzyjemną niespodziankę zarówno dla operatorów na dużych okrętach, jak i dla pilotów myśliwców eksperymentalnie wyposażonych w pokładowe wersje takich generatorów.

Potrójne obrotowe działka laserowe nowego projektu w trybie ognia ciągłego nagrzewają się słabiej i zużywają mniej energii niż stare modele, natomiast w trybie salwy (z 6 luf) mogą zniszczyć słabszy myśliwiec jednym strzałem. Dodano też szybkostrzelne działko jonowe o podobnych właściwościach, mogące pracować w dwóch trybach - wysyłając wiązki o sile porównywalnej do tej co w Y-wingu, lecz znacznie szybciej, lub oddając strzały trzykrotnie silniejsze, jednak rzadziej. Broń ta ma jeszcze jedną unikalną cechę - dzięki sposobowi mocowania i sprzężeniu z celownikiem nahełmowym obraca się w kierunku, w którym patrzy pilot. Powiększono też i zmieniono kształt wyrzutni rakiet, dzięki czemu mieści ona ich więcej i może odpalać pociski salwami - dzięki nowemu komputerowi celowniczemu możliwe stało się atakowanie do 6 celów równocześnie!

Słabą stroną zwykłego A-winga była niska moc osłon oraz brak opancerzenia kadłuba - cechy, których nie lubili piloci przyzwyczajeni do latania na ciężkich maszynach typu X czy Y. W wersji RZ-5 znacznie wzmocniono słabe w podstawowym modelu osłony, kadłub zaś opancerzony został lekkim, ale wytrzymałym stopem hfredium i wolframu. Teraz jednostka ta jest w stanie wyjść zwycięsko z większości kolizji, nawet nie mając włączonych osłon.

Wszystko to powoduje, że nowy A-wing potrafi stawić czoła wszystkim myśliwcom imperialnym, może bez większych problemów nawiązać równorzędną walkę z TIE Defenderem. Jak u jego odpowiednika, problemem dla potencjalnego nabywcy, nawet jeśli miałaby to być któraś z walczących stron, jest koszt. Cena seryjnego egzemplarza, gdyby przeznaczono je na sprzedaż, wyniosła by w przybliżeniu pół miliona kredytów.