Miano Infiltratora Sithów (w rozumieniu: "należący do Sithów", a nie "infiltrujący Sithów") przysługiwało wielu statkom kosmicznym, obstalowywanym przez tych Mrocznych Jedi na swój użytek w okresie po zakończeniu nowych wojen Sithów. Najsłynniejszą z tych jednostek jest jednak z pewnością Scimitar (Bułat), maszyna Dartha Maula.

Inicjatorem budowy tej jednostki był Darth Sidious. Wykorzystując swoje powiązania wśród możnych Galaktyki, doprowadził do zbudowania przez Laboratorium Zaawansowanych Projektów Sienara (pod szyldem Sienar Design Systems) prototypu uzbrojonej jednostki kurierskiej wykonanej z użyciem najnowocześniejszych technologii. Następnie prototyp ten trafił do ściśle tajnego laboratorium, gdzie dostosowano go do specjalnych potrzeb Mrocznego Lorda i jego ucznia. Potem zadbano jeszcze o to, aby nikt z osób bezpośrednio zaangażowanych w proces projektowania i budowy nie przeżył... I tak oto jednostka ta stała się świetnie zakonspirowanym, ultranowoczesnym pojazdem dyspozycyjnym Sithów.

Scimitar miał za zadanie być przede wszystkim niewykrywalnym środkiem transportu dla ucznia Sidiousa - Dartha Maula. Dlatego też wyposażono go w eksperymentalny generator niewidzialności oparty o kryształy stygium, pozwalający nawet na odwiedzanie Coruscant bez wykrycia przez jakiekolwiek systemy ostrzegania czy nadzoru ruchu powietrznego. Na wypadek zaś, gdyby maskowania nie dało się utrzymać, jednostkę wyposażono dodatkowo w sześć ciężkich działek laserowych (oryginalny projekt Sienara przewidywał cztery). Broń ta, wysuwana z boków kadłuba w dwóch zespołach po trzy działka, dysponuje siłą pozwalającą niemalże na zmiecenie jedną salwą większości lżejszych jednostek kosmicznych. Założenie jest bowiem proste - jeśli ktoś Scimitara zobaczy, gdzie nie powinien - nie ma prawa tego przeżyć.

Transportowiec został wyposażony zgodnie z wymaganiami Maula, który otrzymał go od Sidiousa na krótko przed konfliktem o Naboo. W przedniej części kadłuba poza zajmującym jej większą część generatorem niewidzialności umieszczono ładownię na rozmaite materiały przydatne Lordowi Sithów w pracy: trucizny, broń energetyczną i białą, miny, granaty, instrumenty do tortur i sabotażu... Ponadto znalazł się tam hangar-pojemnik na skuter repulsorowy wysuwany przez właz w dolnej części "nosa" maszyny. Pomieszczenia załogi i pasażerów Scimitara znajdują się w charakterystycznej kuli przy nasadzie skrzydeł. Górny jej pokład mieści sterówkę oraz kabinę pasażerską, a dolny zajmują sypialnie mogące służyć również jako cele, śluza wejściowa oraz liczne pomieszczenia do przechowywania dodatkowego wyposażenia, w tym droidów zwiadowczych Dark Eye oraz maszyn strażniczych i przeznaczonych do torturowania więźniów. Nad śluzą rufową umieszczone są wysokotemperaturowe silniki jonowe wyposażone w dwa charakterystyczne tłumiki wylotowe, mające zmniejszyć możliwość wykrycia statku przez wyśledzenie jego emisji cieplnych i śladu cząsteczkowego.

Charakterystyczne skrzydła tej jednostki wyposażono w składane panele radiatorów pozwalające na odprowadzanie temperatury generowanej przez pracujące silniki. Główne płaty mieszczą natomiast ogniwa paliwowe dostarczające zapasu energii pozwalającego na przynajmniej miesiąc lotu w normalnych warunkach. Statek wyposażono w hipernapęd klasy 3, chociaż niektóre źródła twierdzą, że w istocie był dwukrotnie szybszy - czyli odpowiadał klasie 1.5. Układ ten był później produkowany przez Sienara seryjnie jako SSDS 11-A - nie jest więc wykluczone, że wersję przeznaczoną dla infiltratora Sithów w którymś momencie po prostu zmodyfikowano.

Scimitar, sprezentowany przez Sidiousa Maulowi, został przez niego wykorzystany w misji przeciwko przywódcom Czarnego Słońca. Sith nie nacieszył się jednak długo tą jednostką, bo krótko później został wyeliminowany na Naboo przez Obi-Wana Kenobiego. Pozostawiony na lądowisku myśliwiec został skonfiskowany i przebadany przez Republikę - co skończyło się ofiarami, gdy pierwsi badający go technicy zostali zaatakowani przez systemy i droidy obronne statku. Dopiero wezwany na pomoc mistrz Jedi Saesee Tin był w stanie wykryć i rozbroić wszystkie pułapki. Badania statku nie przyniosły jednak odpowiedzi w kwestii jego pochodzenia, komputery infiltratora zastano bowiem gruntownie wyczyszczone, a z komponentów wywnioskowano tylko, że faktycznie jest to jednostka projektu i produkcji Sienara. Raith Sienar wyparł się jednak jakiejkolwiek wiedzy na ten temat, a ślady zostały zatarte na tyle dobrze, że niczego nie udało się nikomu udowodnić.

O przekazanie im na przechowanie przesyconego Ciemną Stroną Scimitara zaapelowali Jedi, pragnąc zabezpieczyć go w Świątyni Jedi i być może odkryć jakieś dodatkowe wskazówki na temat tożsamości drugiego z Sithów. Pojawiła się jednak konkurencja - o zaawansowanym produkcie uważanym za dzieło Sienara dowiedzieli się jego rywale z KDY i zapragnęli dokładnie się mu przyjrzeć. Lobbying senatorów z Kuat okazał się skuteczny i sprawił, że podjęto decyzję o przekazaniu tam transportowca. Statek na Kuat jednak nie dotarł i ślad po nim zaginął. W rzeczywistości pozostał bowiem w zakonspirowanym hangarze na Theed, gdzie w końcu przejął go Palpatine, pragnący dysponować tą jednostką na wypadek, gdyby okazała się mu znowu potrzebna.

Dalsze losy infiltratora Sithów nie są znane. Jednostki o podobnym kształcie widywano kilka razy podczas wojen klonów w rękach zwolenników Ciemnej Strony - m.in. Siostry Nocy Yansu Grjak oraz Mrocznego Jedi Gartha Ezzara. Po proklamowaniu Imperium posiadaczem takiej jednostki był natomiast inkwizytor Valin Draco. W niektórych przypadkach pewne jest, że chodziło o inny statek kosmiczny, co sugeruje, że projekt jednostki kurierskiej Sienar Design Systems jednak został zrealizowany w więcej niż jednym egzemplarzu, zapewne raczej w wersji podstawowej, niż zgodnie ze specyfikacjami Sidiousa. Sienar - już jako Sienar Fleet Systems - wykorzystał ponadto część opracowanych na potrzeby tego projektu technologii w projekcie myśliwca TIE. Do planów Scimitara uzyskał też w pewnym momencie dostęp Darth Vader, co zaowocowało stworzeniem dla Galena Marka jednostki, którą można uważać za jego ideowego i technicznego następcę - Rogue Shadow. Podobną częścią rufową charakteryzował się również zbudowany kilka dekad później myśliwiec TIE Silencer używany przez Kylo Rena.