Kontynuując tradycje imperialne, Najwyższy Porządek swoje eksperymentalne i prototypowe myśliwce testował bojowo przez użyczanie ich najlepszym spośród pilotów. Nikogo więc nie zaskoczyło, że prototyp TIE Silencera, pomyślanego jako kontynuator koncepcji uniwersalnego myśliwca przewagi kosmicznej, jakim był TIE/d Defender, przypadł w udziale samemu Kylo Renowi. Któż poza tym byłby lepszym oblatywaczem nowego myśliwca niż potomek zarówno rodu Solo, jak i Skywalkerów?

TIE/vn (skrót pozostał po planowanej nazwie TIE Vendetta) to dość duża maszyna, o płaskim kadłubie przypominającym nieco TIE/Ad Advanced lub sithański statek dyspozycyjny Scimitar. Skrzydła z kolei kontynuują linię projektową zapoczątkowaną w TIE/x2 i TIE/x3: są podłużne, ukośne, z poprawiającymi widoczność wycięciami w przedniej części i wygięte krańcami do wewnątrz. Wsporniki łączące kadłub ze skrzydłami są solidne i mieszczą wewnątrz dużą część niezbędnego maszynie wyposażenia, w tym wstępnie naładowane wysokoenergetyczne ogniwa paliwowe będące źródłem mocy dla działek laserowych - to z kolei rozwiązanie zaczerpnięto z TIE/sf sił specjalnych, jednak stosowane w myśliwcu Kylo Rena baterie to kolejna generacja tych urządzeń, a ich położenie dobrano tak, by skrócić czas transferu mocy do konwerterów i odbiorników. Z akumulatorami sąsiadują magazynki z pociskami rakietowymi lub torpedami protonowymi.

Uzbrojenie Silencera osadzone jest w środkowych częściach płatów, przy wewnętrznej krawędzi wycięć. Poza działkami laserowymi, w tym dwoma ciężkimi, oflankowanymi blokiem systemów wykrywania celów i prowadzenia ognia, mieszczą się tam uniwersalne wyrzutnie, które mogą zostać załadowane torpedami, rakietami Arakyd ST7 lub torpedami magnetycznymi służącymi do unieszkodliwiania systemów elektronicznych przeciwnika. Aby zaś sam myśliwiec był trudniejszym łupem dla przeciwnika, wyposażono go w zaawansowany system maskowania, którego główny generator umieszczono w górnej części kadłuba, bezpośrednio za włazem do kabiny pilota. Zaraz obok ulokowano zresztą również generatory tarcz energetycznych - dwa, po prostu dlatego, że dwa to zawsze lepiej, niż tylko jeden.

Zgodnie z tradycją wywodzącą się jeszcze z czasów wczesnych myśliwców TIE, skrzydła wyposażone są w baterie słoneczne - czy raczej całe są panelami ogniw, a dużą część ich wewnętrznej struktury stanowią kolektory i akumulatory energii. Ogniwa dokładają się do zasilania dwóch reaktorów umieszczonych w głównej części kadłuba, a te z kolei dostarczają mocy dwóm blokom silników jonowych zajmujących oczywiście rufę TIE/vn.

Dzięki dużym rozmiarom kadłuba, wnętrze myśliwca jak na standardy TIE można określić jako przestronne - z górnego włazu nie wsiada się bezpośrednio na fotel pilota, a do mikroskopijnego "przedsionka", w którym być może docelowo mógłby się znaleźć drugi członek załogi. Ale to raczej dopiero po zakończeniu testów prototypu...

Zgodnie z planami Najwyższego Porządku (i nadziejami Sienar-Jaemus Fleet Systems) TIE/vn miał stać się nowym podstawowym myśliwcem sił odradzającego się imperium. Jego skuteczność została dobitnie udowodniona podczas pościgu za uciekającymi z D'Qar niedobitkami sił Ruchu Oporu, kiedy to Kylo Ren praktycznie w pojedynkę unieszkodliwił całe skrzydło pokładowe wrogiego krążownika MC85 wykorzystując swoje umiejętności oraz systemy maskowania do uniknięcia namierzenia przez okręt, a wyrzutnie rakiet - do całkowitego zniszczenia wrogich myśliwców wraz z hangarem. Plany się jednak zmieniły - podobnie, jak miało to miejsce w przypadku TIE/x1 i TIE Interceptora, a kolejnym ogniwem w ewolucji TIE stał się TIE/wi. Kylo Ren sam również wkrótce zrezygnował z TIE/vn na rzecz specjalnej wersji TIE Whispera.