Spear to maszyna zaprojektowana specjalnie do lotów rozpoznawczych. Nie mają one być jednak wykonywane na sposób Y-Winga Longprobe ani innych okrętów zwiadowczych - filozofią zbliżone są do misji, które czasem przydzielano A-wingom. Myśliwiec leci z maksymalną prędkością i włączonym zakłócaniem, nie starając się ukryć swojej obecności, a jedynie maksymalnie utrudnić atak.

Całą konstrukcję zoptymalizowano pod kątem osiągania wielkich szybkości: smukły kadłub, dwa trapezoidalne skrzydła i brak zewnętrznych dodatków powodują, że Spear może pełnić swoje zadania zarówno w przestrzeni, jak i w atmosferze. Na cztery potężne silniki CSB przypada ponad 60% masy całego statku; wydzielają one tak wiele energii, że zamaskowanie obecności myśliwca staje się praktycznie niemożliwe. Jednak to dzięki nim Spear dysponuje przewagą prędkości nad wszystkimi istniejącymi myśliwcami, tak, że mogą one tylko marzyć o doścignięciu go. Na nic nie przydają się również wszelkiego rodzaju rakiety i pociski kierowane, gdyż są po prostu zbyt wolne. Przeciwko laserom i turbolaserom natomiast stosowane jest aktywne zagłuszanie, które ogłupia większość systemów celowniczych, zaś ręczne trafienie w tak szybko poruszający się cel jest fizyczną niemożliwością. Z tego powodu zrezygnowano z instalowania na tej jednostce mocniejszych osłon - zabierają one tylko energię, którą można przeznaczyć na lepsze cele.

Myśliwiec uzbrojony jest w dwa zamontowane w nosie działa laserowe o niskiej szybkostrzelności, stosowane głównie do siania postrachu w czasie 'nalotu' i przy ewentualnej próbie przebicia się przez blokadę, jak również w rufową wyrzutnię powietrzno-kosmicznych min rozpryskowych - w sytuacji podbramkowej może zostawić za sobą chmurę niesamowicie twardych odłamków przynoszących zagładę każdemu, kto z wysoką prędkością w nią wpadnie - czy będzie to rakieta, czy myśliwiec. Główną bronią Speara są jednak wszelkiego rodzaju systemy rejestrujące: obraz, emisje elektromagnetyczne i cieplne, a także specjalny system pozwalający na identyfikację i klasyfikację obiektów z odległości dużo większej, niż dotychczas. Pozwala on na rozpoznawanie do 10 celów równocześnie; dzięki zmodyfikowanemu komputerowi typu BAC w ciągu 5 sekund od wykrycia celu jest on namierzony, a po kolejnych 10 - zidentyfikowany, sklasyfikowany i oszacowany pod względem możliwego zagrożenia. Na pokładzie znajduje się specjalna aparatura do skanowania powierzchni planet, a także klasyczne, zapomniane już niemal szerokokątne kamery wideo o wysokiej rozdzielczości i inne systemy użyteczne w czasie lotów w atmosferze. Dane dostarczone przez zwiad mogą być przekazane do bazy przez specjalny system transmisyjny - przekaźnik nadprzestrzenny o wąskim paśmie, po czym zwiadowca może kontynuować misję i rozpoznawanie innych celów.

Myśliwce typu Spear mogą być używane do upewnienia się co do składu nieprzyjacielskich grup bojowych, jednak nie wykorzystuje się przy tym w pełni ich potencjału. Umożliwiły natomiast daleki zwiad i obserwację systemów planetarnych, które, oddalone i dobrze bronione, były do tej pory poza zasięgiem klasycznych jednostek. Nowy statek może pojawić się niespodziewanie w miejscu oddalonym o 3 miesiące lotu od najbliższej strefy uznawanej za niepewną, przemknąć przez system zbierając dane, zanurzyć się w atmosferze interesującej planety, zebrać informacje o interesujących obiektach, po czym umknąć z powrotem w nadprzestrzeń.